door quichot » 31 Mei 2020, 08:35
Een aantal jaren voer de beagle van mijn dochter mee. Ging op zich prima. Op groot water moest hij een zwemvest aan.
Ankeren voor de nacht bleek een probleem, want hij hield z'n behoefte liever op dan dat hij die aan dek loosde. En ook de volgende dag was een geschikte aanlegplaats waar het dier kon worden uitgelaten nog niet een twee drie gevonden. Dus ankeren deden we niet meer zolang de hond aan boord was. Ook was het afgemeerd aan een hoge kade geen sinecure om de hond aan wal te krijgen. Opgetild worden leidde tot paniekerig spartelen en nagelkrassen, dus dan maar ophijsen aan een touw.
Met de scheepskat sloot hij een gewapende vrede, al moest ik ze 's nachts uitelkaar zetten. Niet omdat ze elkaar dan in de haren vlogen, maar omdat de hond maar twee tellen nodig had om al het kattevoer naar binnen te slaan.
En o ja, neem geen beagle. Schatten van dieren, echt, zit geen kwaad bij, maar ze doen precies wat ze in hun kop krijgen.
Althans deze!
Wie vaart zit niet aan de grond.
Met schippersgroet, Guido