Van 1980 tot 1987 heb ik materiaal onderzoek gedaan in Nederlandse, Duitse en Zwitserse kerncentrales.we werden ingehuurd door Siemens/KWU.
Het betrof met op manipulatoren geplaatste ultrasoon meetapparatuur die het primaire (dus radioactieve) deel van het reactorvat onderzochten.
Dit betreft het kernvat en de in- en uitlaat verbindingen.
Ik ben in bijna alle centrales wel geweest en ook nulmetingen bij nieuwbouw van kernkraftwerk Grohnde, Philopsburg 2 en Isar 2.
Dat waren standaard drukwater reactoren met een vermogen van 1350 mW.
Hier zijn in de wereld nog nooit problemen mee geweest.
Nedereland heeft Dodewaard met 58 mW en Borssele met 450 mW gehad.
De probleem reactoren waren de zg kokendwater reactoren, een ander principe. Voorbeeld was Würgassen.
Deze konden ongecontroleerd op hol slaan.
Wij waren toen al overtuigd van de goede eigenschappen van kernenergie.
Probleem is het afval. Daar moet je goed mee om kunnen gaan.
Opslaan in stabiele ondergrondse ruimten om de activiteit af te laten nemen.
Iedere stof heeft zijn halveringstijd. Dus als je lang genoeg wacht, is het ongevaarlijk bij veel stoffen.
Beter is het om minder energie te gaan gebruiken met zijn allen.
Want economische groei, meer welvaart, goedkoper eten produceren enz. gaat nu eenmaal niet samen met minder CO2 uitstoten.
Ik was onlangs nog in de USA, mn Florida kan nog wat leren
Ik ook hoor, met een cruiseschip de MS seashore van Europa naar de USA is ook een soort absurd als je met poepende koeien bezig bent in je eigen land.
Dus zolang de economie volle toeren draait, praten we veel, doen weinig. Willen we vooral dat de ander iets doet.