Je blijft maar hameren op die 4,65 m. Maakt nauwelijks of niks uit. Die tunnels zijn een stuk breder, dus wat is het probleem? Je ziet beren op de weg die er niet zijn.
Iets anders is dat je op dit soort reizen gaat ontdekken dat een boot geen auto is.
Wie voortdurend bang is voor lakschade kan beter niet door Frankrijk varen. Want we hebben het dan wel over die tunnels, maar veel groter risico op ongewenste contacten met stenen wanden loop je in de honderden sluizen die je gaat passeren.
Niet om je bang te maken, maar daar gaat het er vaak niet zachtzinnig aan toe. Ergens wordt er een luik opengetrokken en met de kracht van een waterval stort zo'n kommetje in een minuut vol. En daar dobber jij dan in, met je goeie gedrag.
En dan heb ik het nog niet over de dwarsstroming die vaak vlak voor de ingang loopt. Denk je keurig netjes in het midden te zitten, klapt toch nog de boeg tegen de wand. Of blijken eenmaal boven de wanden nog amper 10 cm boven water uit te steken. Lig je dan met je fendertjes op de kade.
Allemaal geen ramp, je wordt vanzelf wat laconieker, en haal je je schouders op bij een blutsje. En als je dan na twintig van die sluisjes bij een tunnel komt denk je: gelukkig! Het is maar een tunnel!
Wie vaart zit niet aan de grond.
Met schippersgroet, Guido