Het was al enkele jaren een idee om toch eens naar Parijs te varen vanuit onze thuishaven VVW Mendonck aan de Moervaart in Gent.
Niet echt een huzarenstuk maar toch een mooie tocht om te doen. Omdat er via Google verschillende gedetailleerde reisbeschrijvingen met afstanden, dagverslagen ed. te vinden zijn is de opzet eerder om fotoreeksen te tonen die de reis omschrijven. Foto’s tonen zoveel meer dan teksten.
Toch een beetje algemene informatie.
De reis besloeg drie weken met verblijf van zes dagen in de Parijse jachthaven Port d’Arsenal. Omdat we afgesproken hadden met vrienden in Parijs en er op 14 juli geen sluizen draaien waren de vaardagen op de heenreis vooral om er een tempo op na te houden. Ook de doorvaartregeling in de tunnel zorgt ervoor dat het wat rekenen wordt. Dus bezoeken van steden op de reisweg is er niet van gekomen. Enkel Cambrai hebben we aangedaan omdat we daar op de nationale feestdag nu eenmaal lagen. Door langer dan voorspeld in Parijs te blijven was de terugreis ook meer dan een verplaatsing dan een bezoek brengen aan al die mooie steden die je doorvaart.
In totaal namen we meer dan 176 tal sluizen in alle formaten, de meeste waren echter de kleine spitsensluizen. Op de grotere kanalen draaiden we 2000 tr. wat een goede 11km/h is. Op de kleinere kanalen was dit 1100tr wat een goede 6km/h is. Soms achter een geladen spits was het maar 900tr. Wat een snelheid van 3km/h is.
126 vaaruren stonden er na de reis extra op de teller. De vaaruren zijn deze die op de urenteller aangegeven worden.
In grote lijnen verliep de tocht via het Kanaal Gent-Terneuzen, de Gentse binnenwateren, de Bovenschelde tot in Cambrai. Daar het canal De St. Quintin met zijn twee tunnels. Via het Canal De La Somme naar het Canal Latéral à L’Oise naar de Oise. Die mondt dan uit in De Seine die je naar Parijs voert.
Dag 1.
De route is te volgen met de Navigatie atlas&gids van de Belgische Vaarwegen van De Rouck Geocart re. 721. ISBN nr :978-90-5208-721-4
Vetrokken uit de thuishaven om via Het Kanaal Gent –Terneuzen door te steken naar de oude voorhaven en via Schelde naar De Bovenschelde te varen. Onderweg in Gent de Brusselsepoortsluis genomen. Di is één van de twee handbediende sluizen die Gent rijk is. Er is bediening maar een beetje hulp wordt altijd gewaardeerd.
Dan gaat de tocht verder via de Bovenschelde richting Frankrijk. Op Vlaams grondgebied zijn er 3 sluizen. Sluis Asper, Oudenaarde en Berchem-Kerkckhove.
Vandaag 7 vaaruren aan gemiddeld 11 km/h
Dag 2.
Nu ga je nog een stukje door Henegouwen en moet je bij sluis Herinnes even de kant op. Vanaf hier is het in het Frans te doen. Is het de eerste keer dat je Wallonië inkomt dan zal men je daar een M.E.T nummer geven. Dit blijft altijd geldig voor later. Ook moet je geen vaarvignet meer hebben in Wallonië, toch weet men graag waar je heen gaat. Alles wordt in de computer ingebracht en je krijgt een uitprint. Wat ze er mee doen weet ik niet maar zo blijft men bezig.
Volgend obstakel is de doortocht van Doornik.” Tournai “ in het Frans. Deze doorgang is geregel d met verkeerslichten dus wachten op groen is de boodschap. Even oproepen op VHF 80 doet wonderen. Men weet dat je er bent en de doortocht is dan geen enkel probleem. Er zijner wel altijd die het anders zien en door het rood gaan. De brug is echt niet hoog genoeg dus als je niet wil wachten voor de brug is wachten op groen echt wel aangewezen. Het niet kennen van de franse taal kan gen excuus zijn. Rood is altijd wachten op groen.
Nu je door Doornik bent moet je even een industrie en overslaggebied door. Daar kan je ook bunkeren. Het is er wel opletten want ze komen een beetje van overal opduiken. Verder wordt het weer rustig en ga je verder De Bovenschelde op.
In Maulde heb je de grensovergang. Vanaf hier kan je de” Fluvicarte nr 14 “ Picardie “blz. 36 tot 33 gebruiken.
De eerste sluis in Frankrijk is deze van Fresnes. Bovensluis is er een aanlegsteiger. Benedensluis is er ook een drijvende stijger maar daar lig je niet goed, teveel waterbeweging. In deze sluis moet je je ook aanmelden voor het Franse vignet. Dit kan je echter ook betalen en downloaden via het internet. Dit bespaart tijd en frustraties. Eigenlijk hadden we hier nog een stuk verder kunnen varen. We hebben hier rond 17u aangelegd omwille van het slechte weer. Ook was het niet duidelijk of er verderop nog wel een degelijke ligplaats te vinden was voor deze dag.
Vandaag 6 vaaruren aan gemiddeld 11 km/h
Dag 3
Eens je aangemeld bent mag je verder De Schelde op. Tot aan de splitsing met de afslag naar Cambrai is dit echter een onderdeel van de “ Liaison au grand gabarit Dunkerque-Escaut.” Via Valenciennes bereik je Denain dit de vierde sluis van op Franse bodem. Net voorbij de sluis van Denain is er aan stuurboord een inham met een oud industrieterrein. Als je aan de landtong aanmeert lig je lekker rustig en heb je weinig last van de golven van passerende vrachtschepen. Net voorbij de sluis van Malin, de vijfde heb je aan bakboord de afslag naar opnieuw l’Escaut of De Schelde. Dit is eveneens de richting naar Cambrai, bron van De Schelde.
Dus vanaf hier richting Cambrai. De eerste 500m was het ploeteren door kriel en allerlei waterplanten. Eens daardoor even de wierpot gereinigd en dan verder. Dit stuk van de Schelde wordt nog steeds gebruikt door spitsenvaarders. Erg druk is het niet, maar toch meer dan wij vermoeden.
Na 2 km kom je aan de eerste sluis. Daar moet je de afstandsbediening halen. Dit is geregeld met een druk op een knop, wachten, doorgeven van de scheepsnaam en dan valt de bediening in een bus. Eens je deze hebt kan de schutting verder gezet worden.
De werking van deze bediening is eenvoudig. Nu ben je opvarend dus moet je telkens op de blauwe knop drukken ”Montant” van opwaarts. Deze stelt het hele mechanisme in beweging. Even voor de sluis staan er borden met de tekst” signal” op. Vanaf hier kan je op de sluis richten. Een oranje flikkerlicht werkt ter bevestiging van ontvangst. De rest gaat automatisch. Aan elke sluis zijn er twee sluiskolken, een handbediende en een geautomatiseerd. Vrijwel altijd werkt dit perfect. Altijd wachten tot de geluidssignalen aangeven dat een bewerking voltooid is. Eens je de sluis in bent de blauwe stang omhoogduwen met een korte ruk. Deze start de rest van de bewerking weer tot de deuren opnieuw opengegaan zijn. Slecht eenmaal hebben we hulp moeten inroepen omdat de blauwe stang geen bevel doorgaf. Als er een probleem is bij het schutten moet je aan de rode stand duwen. Dan valt het hele proces stil en komt er hulp opdagen. Normaal werkt dit systeem foutloos.
Zo zijn er vijf sluizen te gaan tot in Cambrai. Ook deze dag hadden we verder kunnen varen, maar een stremming enkele sluizen verderop en het feit dat het de dag daarna nationale feestdag was hebben ons doen besluiten in Cambrai te blijven.
Vandaag 7 vaaruren met wisselende snelheden.
Dag 4
Vandaag nationale feestdag in Frankrijk, dus geen sluisbediening. Gelukkig is Cambrai een stadje waar je wel even op adem kan komen.
Dag 5
Dit wordt een speciale dag. Op het einde van de route zit de tunnel waar je doorheen getrokken wordt.
Eerst zijn er nog 17 luizen te gaan op het Canal de Saint-Quentin. Dat begint in Cambrai en gaat verder stroomopwaarts. De overgang tussen Schelde en Canal is juist voorbij de eerste brug aan bakboordzijde.
Het kanaal is erg ondiep dus de max. snelheid is 6km/h. Je hebt dus alle tijd om van de omgeving te genieten. Als je de pech hebt achter een geladen spits te gaan zakt het tempo nog meer. Voorbijlopen heeft geen zin want je gaat toch samen door de tunnel.
Aan sluis nr. 9 te Crévecouer is er bemanning. Daar is er eveneens controle van alle papieren en vignetten. Is er iets niet in orde mag je niet verder, enkel retour kan dan. Hier worden ook alle gegevens opgenomen om de rekening later te kunnen opsturen voor de tunnel door de passage.
De Tunnel De Riqueval
Er zijn twee doortochten per dag per richting. Ons konvooi vertrok om 17uOO. Wij waren met zes spitsen een viertal motorkruisers. Het is de bedoeling dat je twee touwen van minstens 25m kruiselings vastmaakt aan de voorligger. Hoe beter de lengte van de touwen uitgebalanceerd is, hoe makkelijker de doortocht verloopt. Een elektrische trekschuit trekt het konvooi door de tunnel. Dit omdat er te weinig verluchtingskokers zijn om de motordampen weg te zuigen.
De doortocht duurt gemiddeld twee uren over iets meer dan zes km.
Op zich is dit een hele belevenis, een van de mooiste die we hadden. Enkel het klotsen van het water en af en toe een spits die tegen een kant aan schuurt doorbreken de stilte. Enkel als er ergens een verschil is in lengte van de touwen is gaat de boot van links naar rechts. Dan is het een zaak om de fenders op de juiste plaatsen te hangen en afwachten. Voor een Doerak stellen de opbouw en de relingen niet echt een probleem. Voor boten met hogere buitensturingen en relingen is het de zaak genoeg fenders te hebben. Het is koud in de tunnel dus warme kledij is aangewezen. Ongeveer elke km is er een luchtkoker. Daar voel je de warme luchtstroom eventjes. Wanneer de spitsen hun motor starten weet je dat je er bijna bent.
Bij het uitvaren is het vaarwater smal. Zeven km verder is er het souterrain de Lesdinnes. Een tunnel van 1098m lang die je zelf doorvaart. Het is niet meer toegestaan om tussen de twee tunnels aan te leggen. Dit verstoort het hele doorgangproces. De betweters vergeten dat er controle is op dit stuk en de sluisbedieners ook dezelfde personen zijn. Op de terugweg hebben we aan de sluis 18, Lesdins een discussie meegemaakt tussen een Engelsman en de sluiswachter. Het is toch de sluiswachter die regelt wat of hoe.
Deze dag eindige de aan sluis Lesdins waar genoeg mogelijkheden zijn om aan te leggen.
Vandaag 8 vaaruren, exclusief de doortocht door de tunnel.
Dag 6
Vanaf hier zijn we weer dalend , dat is weer eens iets anders. De bediening van de sluizen gaat nu via elektrische ogen die je passage waarnemen en de sluis in werking stellen. Ook dit systeem werkt meestal goed.
Deze dag passeren we steden als St Quentin,St. Simon, Tegnier. Vanaf hier zitten we op het Canal Latéral à L’Oise. Via Chauny eindigen we deze dag aan sluis Sempigny
In de buurt van Pont l’Eveque. We passeerden negentien sluizen.
Vandaag 12 vaaruren, lange dag dus.
Dag 7
Net voorbij de eerste sluis van de dag Sempigny heb je de splitsing stuurboord naar het Canal Du Nord. Wij gaan echter bakboord uit richting Compiegne. Nog voor Compiegne is er het dorpje Janville. Een van de weinige plaatsen waar er een bakker aan de sluizen is. Een mooi plaatsje.
Hier wordt het de L’Oise. Via Veberie, Criel, Beaumont-sur-Oise, L’Isle-Adam varen we door tot in Pontoise. Dit is de laatste sluis op de L’Oise. In totaal tien sluizen genomen deze dag.
Opnieuw een lange vaardag, deze keer 10 vaaruren.
Dag 8
Vandaag bereiken we Parijs. Op dit stuk is er op enkele plaatsen varen aan de verkeerde wal. Dit is telkens goed aangegeven met borden.
Na iets meer dan een uurtje varen komen we aan op de Seine in Conflans Ste-Honorine.
Op de kruising staat een standbeeld.
Vanaf hier zitten we op de Seine dus heb je een andere Fluvicarte nodig. Nu nr1. “ Le Seine Aval du Havre à Paris. Net bij het opvaren van de Seine moet je aan de verkeerde wal blijven. Het verkeer valt al bij al erg mee. Vanaf hier is het nog 71 km tot aan de jachthaven. In totaal heb je nog vier sluizen te gaan. Het landschap varieert van brede dalen tot industrieterreinen. Regelmatig de verkeerde wal varen en pittoreske omgevingen. Soms is de Seine een brede rivier, soms eerder een breed kanaal. Van alles wat dus.
Na 20 km kan je keuze maken om de Seine te volgen of de afslag Bras De Marly. Wat je ook doet, je komt altijd weer op de hoofdSeine terecht. Op de Bras De Marly heb je kleiner sluizen dus dat scheelt ook weer. Net voorbij Argenteuil heb je aan stuurboord Port De Genneviliers. Hier is het wel even uitkijken. Het vrachtverkeer gaat er vanuit dat ze altijd voorrang hebben. Net voorbij de laatste inham kan je stuurboord uit . Opnieuw rustig varen en je passeert een scheepswerf. Iets verderop heb je de Pont de L’Ille Saint-Denis. Wie Parijs verlaat en op de terugweg op dit stuk zit moet hier omkeren. Het stukje vanaf de brug langs de scheepswerf tot aan de afslag met de haven is enkele richting. Verderop passeer je het îl Seguin waar vroeger de oude Renault fabrieken stonden. Enkele restanten daarvan zijn er nog te zien.
Zo kronkelt de Seine verder tot je aan De Pont de Bir Hakeim komt. Vanaf hier ben je aan de Eifeltoren.
Je krijgt er ook te maken met de toeristische rondvaartboten en de busboten. Zeker in de namiddag en avond is het er erg druk. Het water kolkt en het is even aanpassen en vooral erg goed opletten. Deze verschillende soorten boten hebben verschillende overstap of aanlegplaatsen. Wie hier echter rekening mee houdt en de marifoon gebruikt komt er zeker doorheen.
Vandaag 9u30’ op de teller.
Nu begint ook het echte Parijs van op het water. Je hebt ogen tekort om alles te kunnen bekijken.
Eens je De Notre Damme voorbij bent is het einddoel in zicht.
Aan bakboord ligt de sluis die toegang geeft tot het Canal St.-Martin. De jachthaven Port D’Arsenal ligt aan het begin van dit kanaal. Je kunt oproepen met de marifoon maar vanuit de jachthaven heeft men een goed overzicht op de Seine. Zij bedienen ook de sluis en dat verloopt goed. Net voor de sluis is ook het keerpunt van alle toeristenboten Ed, dus het water is er weer normaal rustig.
De jachthaven is een oase van rust, omdat hij in d diepte ligt heb je weinig last van het lawaai. De jachthaven zelf is voorzien van alle comfort. Douches,was- droogmachines, internet, vuilafzuiging, het is er allemaal. Op wandelafstand zijn er verschillende metrostations waardoor je alle richtingen uitkan. Op 800m is er ook een warenhuis zodat er voor iedereen wat wils is.
Wij verbleven er zeven dagen en hebben ons nooit verveeld. We zijn twee keer de Seine opgegaan voor een rondvaart met de vrienden. Eenmaal in de voormiddag en eenmaal in de avond. Telkens en prachtige belevenis.
Voor zes nachten betaalden wij voor onze Doerak 950 166,8€, alles inbegrepen. Dit in het hoogseizoen. Persoonlijk vind ik dat erg meevallen voor zeven dagen in het hartje van Parijs.
Wij hadden erg slecht weer dus hebben we gebruikt gemaakt van de metro om de stad te gaan bezoeken.
Monmartre was er een onderdeeltje van.
Het museum van Rodin,
Onderstaande fotoreeksen even nog een beeld van bruggen,
http://www.mijnalbum.nl/Album=DXBREFV6
woonboten,
http://www.mijnalbum.nl/Album=WNUKIOU7
Parijs van op het water,
http://www.mijnalbum.nl/Album=J44RKQ3Z
Landschappen onderweg,
http://www.mijnalbum.nl/Album=TIQBK8HV
http://www.mijnalbum.nl/Album=RERB8ESZ
Over de terugweg valt weinig nieuws meer te vertellen. We deden er twee dagen langer over dan de heenreis om het meer ontspannen te maken. We stonden niet meer op tijdsdruk.
Wat opgevallen is op de hele reis is dat we erg weinig pleziervaarders zijn tegengekomen onderweg. Meer dan 10 zullen het er niet geweest zijn. Spitsenverkeer en grotere vrachtschepen waar mogelijk dan weer wel.
De reis is ons zo goed meegevallen dat we in de zomer van 2013 er opnieuw heen willen, maar dan voor nog een weekje langer. Zo kan de reis onderweg ook een ontspanningsreis zijn. Deze tocht vroeg natuurlijk wel wat voorbereiding. Op het internet is er erg veel info te vinden.
Dit verslag is zeker niet compleet maar geeft toch een idee van wat je kunt verwachten bij deze trip.
Doen zou ik zo zeggen
Patrick
