Met de mast vast op het dekhuis gebonden vervolgen we onze reis, voor mijn gevoel is de boot ontzield, het ziet er niet uit, maar het is niet anders.
We varen door een gemetselde (tunnel ) door de zeedijk waarna je gelijk de sluis in vaart.
Op aanwijzing van de sluiswachter nemen we plaats in de sluis.
Het schutten gaat vlot, en varen even later de hefdeur onder, het kanaal op.
Dit is even wat anders, varen tussen de koeien.
Na enkel kilometers komen we bij de spoorbrug, dit is tevens de laagste brug op het kanaal.
We drijven langzaam naar de brug, en wat blijkt, we zijn zo’n 5cm te hoog, grrrrrrr……
We pompen de bijboot vol met water met de dekwas pomp, en laten de machinekamer vollopen, het water tot tegen het motor carter, dit geeft ons een winst van 1cm, weer grrrr….
Een mede Duitse watersporter ziet ons probleem en zegt dat hij de sluiswachter zal bellen om te vragen om het waterpeil te laten zakken.
Even later komt de man met de melding dat, zodra het laagwater op de Elbe is, deze gaat spuien, over circa 3uur zouden we er onder door kunnen.
We bedanken vriendelijk en zitten onze tijd uit, de boot, met voor een anker, en achter een lijntje rond een beschoeiing paaltje, liggen we vrij van de kant in het smalle kanaaltje.
Inderdaad, na 3uur kunnen we er onderdoor, en varen weer verder, in al de jaren er na hebben we dit niet meer mee gemaakt.
De grootste helft van deze vaarweg naar Bremenhaven is kanaal, het laatste deel is een riviertje wat slingert tussen de weilanden.
Toen wij hier doorheen vaarde was er veel achterstallig onderhoud, nu word heel het vaartraject opgeknapt, er word gebaggerd en er zijn op veel plaatse steigertjes gemaakt.
Het is heel rustig varen, beroepsvaart is er niet meer, wij hebben de laatste zien varen een vrachtscheepje gebouwd voor dit kanaal, ongeveer de helft van een spits.
Het kanaal heeft drie sluizen, na de laatste sluis kom je in Bremenhaven, en zit je weer op getijdenwater.
Hier gaan we de Wezer op, dan de Hunte, die stopt bij Oldenburg, bij Oldenburg schut je het saaie kustekanaal op om na viersluizen op de Eems uit te komen, te minste, dat was onze route.
Als je de opkomende vloed mee pakt op de Wezer, heb je meestroon tot Oldenburg.
De Wezer is een mooie rivier met witte strandjes, de Hunte zit je tegen een dijk aan te kijken en het Kustenkanaal zit je een de gehele dag tegen bomen aan te hikken.
Wat de Eems betreft, wat een modderboel, het water is verzadigt van een licht bruin slip, en ook hier zit je het grootste deel van de rivier tegen een dijk aan te kijken.
Het is persoonlijk natuurlijk, maar ons ding is het niet!
Om een langverhaal kort te maken, Delfzijl is onze eerste ontmoeting weer met ons vaderland.
Over kanalen, en rivieren bereiken we weer onze thuishaven.
Ik ga hier snel doorheen, omdat het voorvele mensen wel bekent terrein is, en al op vele marnieren beschreven is.
Hier nog wat plaatjes die toch wel bijzonder zijn, op de Oostzee is geen eb en vloed, maar door een paar dagen hardewind uit de zellfde richting is het water letterlijk weg gewaait.
Deze zeilschepen lagen dus aan de grond ( Duitsland Heilighaven)
En deze, een houtenveerboot! ( Denemarken)
Landkaart op de gevel van een huisje;
Uploaded with ImageShack.us
Dit was het dan, en wat ons aan gaat, dit is nog altijd de mooiste vakantie die we ooit hebben gehad!!!
Met vriendelijke groet;
Pascal.
en de herfst is ook mooi hoor.... Alle bomen langs het water in de herfstkleuren. Die Biesbosch en de Linge zijn dan ook prachtig. En het voorjaar is dan weer schitterend omdat alles dan net weer in bloei of de bloesem staat en overal zie je jong leven zoals fuuten, eenden ect ect
