elrenegado schreef:Mooi weer !!|
Toch.... later als ik groot ben wil ik ook die kant op (lees als ik zolang vrij kan krijgen cq met pensioen ben)
Ik hoop dat je er dan net zoveel van geniet als wij!
Mooi weer!!
Ja, inderdaad, en daarom zitten we morgens al om zes uur op de fiets om de streek te verkennen, de temperatuur tikt in de middag de dertiggraden aan, en dat vinden wij wat veel voor een fietstocht.
Halftien verlaten wij deze gezellige haven en zakken verderaf naar het zuiden, hier varen we de trechter in tussen het vasteland en het eiland Fune, het water word een stuk kleiner.
We varende de trechter in,hier is het water zo'n 1000 meter breed, vuurtoren nabij het plaatsje Strib,
Door deze engte kan hier een behoorlijke stroom staan, afhankelijk van de windkracht en richting, dat worden wij dus ook extra gewaar op het moment dat we ankeren.
Om halfeen in de middag graaft ons anker zich in, in de bodem van Faeno Sund, op een diepte van acht meter.
We liggen aan de rand van de vaargeul met meerdere jachten voor anker, de stroom is circa vier kilometer per uur en komt van alle kanten.
Daar is een zeker patroon in de stroming te zien, dit is op te maken in welke richting alle scheepjes liggen.
De eerste scheepjes beginnen te draaien, en zo volgt de hele rij tot de laatste 180 graden gedraaid is, en dan begint de eerste weer terug te draaien. Door dit fenomeen en de sterkte van de stroming liggen we op een lange ketting, en hebben dus ruimte nodig als we rond gaan.
Onze buurtjes die naast ons ankeren, ( na vier pogingen want het anker wilde niet pakken, te weinig ketting steken) zien de afstand dan ook steeds kleiner worden als we liggen te gieren achter ons anker.
OP een gegeven moment liggen we zo dicht tegen elkaar dat ze niet al te blij anker op gaan , en een stukje verder gaan liggen, en dan veranderd de stroom weer van richting.
Omdat wij op een lange ketting liggen en zij op een korte, beginnen we elkaar weer te naderen, nu beweren zij dat wij van ons anker zijn, echt nie! Deze mensen snappen het niet helemaal, en ik kan ze het ook niet aan hun verstand brengen, uiteindelijk kiezen zij eieren voor hun geld.
In achtermiddag besluiten we een ander plaatsje op te zoeken voor de nacht, hier zou het wel eens een onrustig nachtje kunnen worden! Ook de wind speelt hier een rol in, deze is inmiddels toegenomen tot windkracht zeven!
We gaan enkele kilometers verder, onder een hoge wal in het Gamborg fjord, weer voor anker, maar omdat er weinig water staat kunnen we niet dicht genoeg onder de kant komen om voldoende beschutting te hebben tegen de wind, met een meterwater onder de kiel gieren we dan ook als een dronkenlap achter ons anker.
Na een uur ben ik het zat, dan maar richting het Kolding fjord.
De eerste kilometers draaien we stationeer, om geen bakken zoutwater over ons heen te krijgen, daar staan aardige golven.
Tocht lopen we ondanks de stroom nog acht kilometer per uur, zodra we de golven schuin achter in krijgen gaat het gas er op en loopt de snelheid op tot dik twintig kilometer per uur!
Een uur later liggen we heerlijk beschut voor anker, hier kunnen we gerust een oogje dicht doen.
Nog even met het bij bootje de benen en vier pootjes strekken aan wal, hier vangt poes Mien haar eerste Deens muis!
Ik kom er nu ook achter dat de foto's schaars worden, wij filmen en fotograferen onze vakanties maar aan het eind van de reis worden we daar steeds minder gedreven in!
