Opweg naar Mölle

[ErikH]

Ik blijf dit verslag tot het einde volgen, heel mooi allemaal. Ooit als ik met de vut ben..... Hoeveel dagen/weken ben je tot nu toe onderweg geweest?

Gr.

Erik

[pascall]

Bedankt Erik!

Bedankt voor je positieve reactie, ik put hier energie uit om door te gaan met het maken van dit reisverslag.
Ik ben helemaal geen schrijver/typist, het duurt dan ook een eeuwigheid voor dat er een paar woorden op mijn scherm verschijnen, en over de zinsopbouw maar te zwijgen, ja ik weet het, maar ieder zijn ding.
Al bij al steek je er behoorlijk wat tijd in, en waarom doe ik het dan? ik wil mensen over de grens trekken die nu nog twijfelen, het is geen rakettechnologie, geen reis naar de maan.
Varen is tactiek, een spel van water en wind, het interpreteren van het weer, en je gezond verstand gebruiken en je flexibe opstellen.
Je hoeft geen zeeschip te hebben, neem nu dit reisje, in totaal is er 2450km af gelegd, algemeen over ruim water, waar zelfs twee maal de Duitse-bocht is getrotseerd, en waar was het ruw???
Ha ha, het IJsselmeer, ik bedoel maar.
Ook wil ik mensen deelgenoot maken van het geen wij zien en beleven op zo'n reisje'.

En nu nog het antwoord op je vraag, wij hebben er zevenweken over gedaan maar dat is relatief, wij zijn ook wel eens in vierweken naar Kopenhagen gevaren, heen en terug wel te verstaan.

Oei, nu heb ik al een tipje van de sluier opgelicht over de terugreis.

Mvg,

Pascal.

[Jan Huibers]

Pascall.... Ook ik lees je reisverslag graag!!! Prachtig gewoon!!!

Is ooit ook ons doel, zodra de kinders groot zijn, en er de tijd voor is willen wij ook zulke en nog langere reizen gaan maken.

Ga zo door met je verslag, leest lekker weg en maak ook nog meer reizen zodat je dus nog meer boeiende verslagen kunt gaan schrijven.

[pascall]

Dankjewel Jan, ik ga mijn best doen!

Mvg,

Pascal.

[Arthur]

Die foto,s waar je met je schip voor de rotsen ligt konden net zo goed bij in de buurt gemaakt zijn, als je deze foto bij raad het plekje zet zou ik zo op het verkeerde been gezet worden,

[pascall]

Ja weet ik, en zelf de temperatuur moest er niet voor onderdoen!

[pascall]

Het schaamrood op de kaken.

We hebben nog even getwijfeld, zouden we nog verder noordwaarts varen, richting Oslo?
Dat zou betekenen dat we twee a drie dagen stevig moeten doorvaren en ook terug, en ze voorspellen toch veel wind de eerst komen dagen, daarbij komt nog kijken dat we met de voorspelde windrichting aan lagerwal zitten, dus?
We houden het voorgezien, en besluiten zo snel mogelijk onder de hoge wal te komen van het Deense vasteland, om vier uur gaan dan ook de trossen los.
Ik haal de achterste lijnen binnen, en op het gewicht van het zakkende ankerketting glijd de boot naar het midden van de haven, het anker word geborgen en dan word pas de motor gestart.
Ik kijk in het rond en vaar langzaam de haven uit, niemand heeft ons vertrek opgemerkt.
Over een rustig zeetje varen we naar een eilanden groep oost van Samsø, hier is een schitterende en beschutten ankerplaats.
Na tien uur en vijvenveertig minuten ronden we de landtong die het ankergebied afscherm van openwater, en wie ligt daar, een paar oude bekende met een Valkvlet, een Nederlands echtpaar die we al jaren kennen van onze avonturen op de Oostzee.
De spijker gaat er in, en even later worden we opgepikt met de rubberboot van onze landgenoten.
Het weerzien is hartelijk en we blijven dan ook 3 dagen liggen om bij te kletsen, over en weer, en daar word op gedronken en gegeten! Op een van deze middagen ga ik met poes Mientje met de bijboot naar de wal, hier kan zij even de pootjes strekken en ik mijn modevliegtuigje het luchtruim in sturen (ook een hobby van mij) geen rekeninghouden met het weinige tij wat hier staat gaat de bijboot aan de haal. Ik zachtjes fluiten in de hoop dat niemand het hoort dan alleen mijn echtgenote (er liggen nog 12 schepen voor anker waarvan 4 Nederlanders) maar dat wil niet lukken.
Nog maar wat harder dan. En ja wel hoor, vrouwlief spits de oren even als de vele andere!
Broek uit roep ze, eg nie, uit, neeeee, dan komt er koelwater uit de uitlaat, het anker gaat op tot een meter onder de waterlijn, en vaart zij naar de afdrijvende bijboot.
Deze word vakkundig geënterd, en het gekoppeld samenstel gaat weer op de zelfde plaats voor anker waarna zij ons komt ophalen met de bijboot, inmiddels staat onze Mientie ook al luidruchtig te mauwen, ook zij had het bij bootje al gemist wat het enige vertrouwde is in deze omgeving.
Met een kroelende kat, eentje met het schaamrood op de kaken , en een kaptein met een big smile , keren we terug naar het moederschip, nagezien door tientallen ogen.



De eerste dag met slecht weer in weken!





Het heeft een volle dag geregend, de tweede dag komt het zonnetje heel even door de wolken met regelmatig een bui. De derde dag schijnt de zon weeral volop, maar ook de wind laat zich deze dagen niet ongemoeid, die varieert tussen de 4 a 6 beaufor, toch de goede keuzen geweest!

Pascal.

[Arthur]

Mooie route die je vaart, met in het noorden tussen Arhus en Ebeltoft het schiereiland Helgenæs waar ik vroeger vaak te vinden was en nu nog af en toe op vakantie ga in het dorpje Borup bij een vriend van mij die een hoge functie bij de Deense marine had. In Grenaa is een grote sloperij die schepen klein maakt en de stuurhutten en motoren te koop op de wal zet,
in Ebeltoft ligt het fregat de Jylland wat nu een museum is.

[pascall]

Weet ik Arthur, ooit al eens geweest
Er zijn niet veel, niet ondekte plaatsjes aan de oostzijde van Denemarken voor ons.

Pascal.

[pascall]

Na het debacle met het wegdrijvende bootje ben ik aan de drank!



Mvg,

Mientje.