Oke, lijkt mij een mooi beroep op een kustvaarder te varen, dan kom je nog eens ergens in plaats van die megahavens die mijlen van de bewoondewereld liggen, heb je lang gevaren en waar zoal?
Om 4 vier uur gaan mijn rolluiken weer open en luistert gespannen naar de wind, ik hoor niets meer!
Snel uit de kooi, dit keer gaat vrouwlief er ook uit om zo snel mogelijk te kunnen vertrekken.
De wind is afgezwakt naar een noordoost drie, dit wil echter nog niets zeggen, op openwater zal het waarschijnlijk nog wel harder waaien.
Zolang er een N in de windrichting voorkomt in de Duitse-bocht dient men extra alert te zijn!
Alles staat zeevast en is nagekeken, het is nu nog even wachten op het weerbericht van Cuxhaven trafic.
Even later komt deze in over de Marifoon binnen en luit, Elbe oost twee, Elbe Weser (en dat is op openwater) noordoost vijf, golfhoogte rond een meter, in onweersbuien mogelijk windkracht zeven.
Toch nog een aardig windje maar we besluiten het er op te wagen, op richting Nederland!
Er zijn voldoende mogelijkheden om ergens binnen te lopen mocht het te gek worden, we zien wel hoever we komen.
We verlaten de jachthaven van Cuxhaven, en pikken het laatste stukje van de eb mee.
Als je op de Elbe maar mee stroom heb dat is het belangrijkste, hier is immers de stroom het sterkst, als je op openwater de stroom tegen krijg is dat voor een grootgedeelte nog te compenseren door het toerental wat op te voeren, althans wat ons betreft.
Na enkele uren varen staan er inderdaad golven van rond de meter en staat er een stevige wind.
De golven komen schuin achter in zodat het rustig varen is, de vloed heeft zijn intrede gedaan en dit resulteert in een steile korte golfslag.
Jachten die ons tegenmoetkomen richting de Elbe (de nachtploeg) gaan dan ook als een steigerend paart te keer, wat een verschil als je voor het zeetje wegloopt.
Een tijdje later komt er uit de monding van de Jade en Weser een oost zuidoostelijke deining door staan, en gaan we steeds meer slingeren .
Toch, alles blijft binnen de perken en we varen onze vluchtwegen voorbij, Weser, Jade , en Wangerooge.
Voorbij Wagerooge neemt de wind af en blijft er een noord noordwestelijke deining staan van rond een meter, deze komt dus weer uit een andere richting en is zolang (onlangs dat deze dwars in komt) dat we er geen last van hebben.
Het word een prachtige dag, het is zonnig en warm alleen boven het land zien we grote donkere wolken, de voorspelde onweersbuien, echte deze blijven veilig uit de buurt.
Als het zo blijft proberen we naar Lauwersoog te varen, maar daar komt toch nog verandering in de situatie.
Ter hoogte van Norderney neemt de wind weer toe tot oost vier, dit is geen enkel probleem maar de lange deining die bijna de gehele dag uit het noord noordwesten komt word onaangenamer omdat deze tegen de wind in staat,
Deze gaat langzaam over in golven van meer dan meter, een rekensommetje verteld ons dat we met laagwater in het Westgat zitten, de vaargeul west van Schiermonnikoog.
Volgens de kaart staat er zo’n metertwintig water, in praktijk zal dat een meter of twee zijn.
Met deze golfhoogte, plaatselijk niet voldoende bekent, en te weinig water onder de kiel besluiten we om uit te wijken naar Borkum, hier loopt een diepwaterroute langst en dat lijkt ons wat verstandiger.
De jachthaven van Borkum ligt aan de zuidwestzijde van het eiland, maar om deze te bereiken moet men Borkum een heel eind voorbij varen als je uit het oosten komt, er liggen namelijk tal van zandbanken voor de kust, eenmaal rond moet je weer een heel eind terug.
Borkum of Lauwersoog maak in afstand dan ook niet zoveel uit maar het is niet anders, na het laatste stuk nog flink te hebben geslingerd meren we om tien over zeven af in de Jachthaven van Borkum waar we maar net in kunnen van wegen het laagwater.
Nog even een paar cijfertjes; dag trip 177.9km, max speed 20.4km/h, trip duur 13.48uur.
Oh ja, en die donderbuien, deze bleven netjes op het land en in de namiddag zijn ze verdwenen.
Drukte op het strand, Borkum.Vergane glorie in de jachthaven van Borkum.