lood accu

[Klaas]

vond dit wel leuk om hier te plaatsen.

KenmerkenVoordelen van loodaccu’s, vergeleken met andere typen accu’s, zijn:

Grote eenvoud: het elektrochemische systeem bestaat slechts uit water, zwavelzuur en lood.
Ze kunnen hoge elektrische stroom leveren, bijvoorbeeld voor startmotoren van auto's.
Relatief hoog vermogen per massa-eenheid.
Relatief goedkoop.
Gemakkelijk te recupereren. Er zijn geen ingewikkelde scheidingsprocessen nodig.
De hoge spanning van ruim 2,0 volt per cel (hoger dan zink-kool, maar lager dan lithium-ion).
Nadelen:

Lage energie per massa-eenheid, in de orde van 108 kJ/kg (30 Wh/kg).
Omdat de cellen in de meeste accu's een vloeibaar elektrolyt hebben, ontstaat bij overladen knalgas, een explosief mengsel van zuurstof en waterstof.
De zeer corrosieve werking van zwavelzuur.
Bijna alle hedendaagse auto's gebruiken loodaccu's. Ook worden ze bijvoorbeeld gebruikt voor aandrijving in vorkheftrucks, waar het hoge gewicht (al gauw 1500 kg) nuttig gebruikt wordt als contragewicht.

12-Volts accu's bestaan uit zes cellen in serie, met elk een nominale spanning van 2,1 volt. Zo'n samenstelling van accu's noemt men als regel een accubatterij. Enkele kenmerken:

Open klemspanning bij volledig geladen: 12,6 V
Einde van ontladen: 11,8 V
Laden met: 13,8-14,4 V
Spanning waarbij water ontleedt in waterstof en zuurstof: 14,4 V
Bij continu laden: maximaal met 13,8 V
Na volledig opgeladen te zijn zakt de klemspanning snel naar 13,2 V en dan langzaam naar 12,6 V.
[bewerken] WerkingElke cel heeft (in geladen toestand) een elektrode van fijn verdeeld zuiver lood (Pb) en een elektrode van lood(IV)oxide (PbO2), die zich bevinden in een elektrolyt van ongeveer 37 massaprocent zwavelzuur (H2SO4). Het elektrodemateriaal is aangebracht op loden platen die zelf niet aan de elektrochemische processen bijdragen.

Tijdens de ontlading vormt zich een laag loodsulfaat op beide materialen. Tijdens het opladen wordt het loodsulfaat weer omgezet in lood en lood(IV)oxide.

De chemische reacties zijn (links geladen, rechts ontladen):

De volgende reactie voltrekt zich naar rechts aan de anode bij ontladen (oxidatie) en naar links aan de kathode bij opladen (reductie):

Pb (s) + SO42− (aq) ↔ PbSO4 (s) + 2 e−
waarbij ε0 = −0,356 V
De volgende reactie voltrekt zich naar rechts aan de kathode bij ontladen (reductie) en naar links aan de anode bij opladen (oxidatie):

PbO2 (s) + SO42− (aq) + 4 H+ + 2 e− ↔ PbSO4 (s) + 2 H2O (l)
waarbij ε0 = 1,685 V
In ontladen toestand bestaan beide elektroden uit lood(II)sulfaat. Het elektrolyt verandert dan in water, waardoor ontladen loodaccu's bevriezingsschade kunnen ondervinden.

[bewerken] Typen loodaccu'sEr worden de volgende typen loodaccu's onderscheiden, afhankelijk van het beoogde gebruik en daarmee de bouw van de accu:

startaccu's: deze kunnen korte tijd hoge stroom leveren. Autoaccu's zijn startaccu's. Aanbevolen wordt om een startaccu niet verder dan 20% te ontladen. In auto's met een verbrandingsmotor wordt daaraan voldaan: na de hoge stroom om de automotor te starten wordt de accu snel weer opgeladen. Startaccu's hebben relatief veel en dunne loden platen. De capaciteit van een startaccu gaat sterk achteruit door sterk ontladen en weer laden, ten gevolg van sulfatering. Bij sulfatering ontstaat een harde, onoplosbare laag op de elektroden, die niet elektrisch geleidend is. Dit type accu's is de goedkoopste soort.
stationaire accu's of semi-tractie accu's: leveren een lagere stroom dan startaccu's, maar kunnen dieper ontladen worden, tot 50%. Deze accu's zijn beter tegen sulfatering bestand dan startaccu's.
(vol-)tractie-accu's: kunnen tot 80% ontladen worden, en hebben een langere levensduur (uitgedrukt in ontlaad-laad-cycli) dan stationaire accu's. Echter, vol-tractie accu's zijn aanmerkelijk duurder dan stationaire accu's.
Naast de "gewone" natte-elektrolyt accu's bestaan er ook gel-accu's (zie verderop in dit artikel). Deze bevatten een elektroliet in gel-vorm, en zijn daarmee ook in gekantelde toestand bruikbaar. Deze kunnen langdurig diep ontladen worden, tot 80%, en weer snel geladen worden.

[bewerken] Algemene informatieDe capaciteit van de accu wordt uitgedrukt in ampère-uren (1 ampère-uur is gelijk aan 3600 Coulomb). Naarmate men echter de accu zwaarder belast en sneller oplaadt neemt deze capaciteit af. Als de accu lange tijd niet gebruikt wordt treedt er door zelfontlading verlies aan lading op. Bovendien wordt het loodsulfaat dan geleidelijk in een minder actieve vorm omgezet. Daarbij laat het ook los van de elektrodes en zakt naar beneden in de sedimentatieruimte onder de platen. Tijdens dit sedimentatieproces kan er kortsluiting ontstaan.

Tijdens het ontladen en de vorming van loodsulfaat aan de platen wordt er zwavelzuur onttrokken aan de elektrolyt. De zwavelzuurconcentratie en daarmee het soortelijk gewicht neemt dan af. Door het controleren van de zuurdichtheid heeft men controle op de ladingstoestand. Tijdens het gebruik is er alleen waterverlies. Door verdamping en door waterelektrolyse bij het laden en tijdens de langzame zelfontlading. Daarom mag de accu alleen met gedestilleerd (zuiver) water worden bijgevuld. Onzuiver hard water kan leiden tot afzetting van gips en inwendige kortsluiting via migrerende ijzer(II)ionen en ijzer(III)ionen (Fe2+ en Fe3+).

[bewerken] Capaciteit van accu's en kortsluitstromenDe capaciteit van een accu en de praktische toepassing hiervan, de accubatterij, geeft de hoeveelheid ampère-uren (Ah) aan, opgeslagen in een volledig geladen accubatterij. Dit houdt in, dat gedurende een aantal uren (h) een bepaalde stroom (I) uit de accubatterij kan worden afgenomen. De capaciteit van een accubatterij wordt opgegeven voor een ontlaadtijd van 10 uur. Bij een andere ontlaadtijd dan deze 10 uur is de capaciteit anders.
In de afbeelding is de capaciteit van een stationaire loodaccubatterij van 250 Ah als functie van de tijd in een grafiek uitgezet. De stroom die tijdens de gedefinieerde 10 uur kan worden afgenomen, bedraagt 250 ÷ 10 = 25 A.

Uit deze grafiek kan worden afgeleid dat naarmate de stroomafname stijgt, de ontlaadtijd automatisch korter wordt, doordat de capaciteit van de accubatterij dan lager is dan 250 Ah. Als de stroom gedurende 5 uur bijvoorbeeld 46 A bedraagt, dan hoort daar een capaciteit van 230 Ah bij, en bij een stroomafname van 265 A gedurende ½ uur, hoort nog maar een capaciteit van 133 Ah. Dit is nog maar iets meer dan 50% van de nominale capaciteit!

Dergelijke relatief grote stationaire accubatterijen worden bijvoorbeeld in een UPS (Uninterruptible Power Supply) voor grote computersystemen toegepast, waarbij soms klemspanningen van 400 volt worden verlangd, en waarbij tijdens een netuitval een periode moet worden overbrugd totdat de netspanning terugkeert of totdat een noodstroom-aggregaat (NSA) op toeren is gekomen. In zo’n overbruggingsperiode worden grote vermogens van de accubatterij afgenomen.

Het zal duidelijk zijn dat bij het kiezen van een accubatterij goed rekening moet worden gehouden met de karakteristieke eigenschappen van de capaciteit, aangezien anders problemen ontstaan. Daar komt nog bij, dat ook bij een lage temperatuur de capaciteit van een accubatterij omlaag gaat. Zo kan bij strenge vorst een niet-optimale accubatterij van een auto voor startproblemen zorgen.

Een ander, niet minder belangrijk gegeven, is de kortsluitstroom van een accu. Als bij de eerder genoemde accubatterij van 250 Ah een directe kortsluiting op de aansluitklemmen aanwezig is, dan gaat er een kortsluitstroom Ik vloeien van zo'n 8500 A (8,5 kA). In een schakelkast die verbonden is met de accu op bijvoorbeeld 10 meter afstand, kan de kortsluitstroom – afhankelijk van de elektrische weerstand van de gebruikte kabel - al minder dan ongeveer 7 kA zijn, en op 100 meter afstand kan Ik nog maar 3 kA zijn.

Bij een personenauto ligt de capaciteit van de accubatterij meestal in de orde van 45 Ah. Een directe kortsluiting op de klemmen hiervan geeft een kortsluitstroom Ik van ongeveer 1,5 kA, dus ook een stroom om rekening mee te houden! Bij het achterlicht van de auto is door de inwendige weerstand van de kabels Ik al afgenomen tot circa 400 A. Dergelijke stromen kunnen leiden tot brandwonden als de kortsluitstroom loopt door bijvoorbeeld een aan een vinger gedragen ring.

[bewerken] Gelaccu's
Een AGM (Absorbing Glassmatt Technology) AccuVoordelen van gelaccu's ten opzichte van natte accu's zijn:

bruikbaar in elke oriëntatie
bij het laden ontstaat minder gas, en het gas dat ontstaat wordt door het sponsachtige elektrolyt opgenomen, waarbij de zuurstof en waterstof bij ontladen weer water wordt. Dit gebeurt op dezelfde wijze als in een brandstofcel.
gelaccu's zijn hierdoor onderhoudsvrij: er hoeft geen water toegevoegd te worden
er treedt minder snel sulfatering op
de zelfontlading is minder dan bij natte accu's
Nadelen van gelaccu's ten opzichte van natte accu's zijn:

kunnen minder stroom leveren bij gelijke afmetingen
lagere capaciteit bij gelijke afmetingen
gevoelig voor overladen, er ontstaan holtes die niet kunnen ontsnappen waardoor de capaciteit afneemt
er kan geen water bijgevuld worden als ten gevolg van overladen water verloren is gegaan in de vorm van gas
hogere prijs
[bewerken] ToepassingenNatte accu's die ontworpen zijn om ver ontladen te worden worden onder andere gebruikt in:

golfkarretjes, vorkheftrucks en dergelijke
onderzeeboten
back-up voedingen voor telefooncentrales, grote computercentra, etc.
opslag van elektriciteit van zonnepanelen
Gelaccu's worden onder andere toegepast in

noodstroomvoedingen voor kleine computersystemen (UPS)
elektrische scooters
beveiliging systemen
fietsen met elektrische hulpmotor
maritieme toepassingen

[vuuren1]

Klaas,

Zo een vreselijk lang verhaal leest toch niemand?
Wat is het nut om zoiets hier te plaatsen, niks toch?

Een conventionele lood-zuuraccu heeft geen voordelen t.o.v. andere en modernere accusoorten (o ja, het kost minder bij aanschaf en een GEL accu vindt hoge stromen leveren niet fijn)).
Verder zijn ze onderhoudsgevoelig, zwaarder en relatief gevaarlijk.