Bericht door quichot » wo 17 apr 2013, 07:36
Ik heb me als oudgediende in de waterrecreatie vaak verbaasd over iets wat wel omschreven wordt als etiquette. Sommigen schijnen precies te weten hoe het 'heurt', en geven daar ook ongevraagd blijk van.
Op zich heb ik daar geen probleem mee, zolang je anderen maar in hun waarde laat. En dan heb ik het niet over vanzelfsprekende fatsoensregels, maar over het in woord en gebaar afkeuren van handelen tegen de etiquette. Medewatersporters die zich écht ergeren aan het hijsen van een vlaggetje in het verkeerde want bijvoorbeeld, en die je dat dan ongevraagd even komen vertellen als je net lekker achter je kouwe biertje zit.
Nu ben ik netjes opgevoed, dus gaat dan alleen in m'n gedachte mijn middelvinger omhoog.
Ik lag eens in Huy toen er een motorjacht achter me vastmaakte. 's Avonds kwam de schipper aan dek en begon zijn vlag te strijken. Vóór hij daarmee naar binnen ging bleef hij staan en keek demonstratief éérst naar mijn vlag, en toen naar mij.
Toen vroeg ik hem zo achteloos mogelijk of hij zo vriendelijk zou willen zijn voortaan bij aankomst zijn tros niet óver, maar ónder buurmans tros te leggen.
Hij begreep niet waar ik het over had.