oorsprong voor liefde watersport.

[laserdevil]

Bericht door Laserdevil. » di 15 mei 2012, 18:13

Mijn nieuwschierigheid bracht me op deze vraag.
Omdat je toch bepaalde nostalgische flashbacks naar vroeger hebt , kwam ik ook bij mijn eigen verhaal.

Vroeger , ong. 40 jaar geleden , kreeg mijn vader van zijn oudere broer een bootje.
Zomaar voor niks.
Het was een origineel fries tjotter 4meter lang , genaamd us beppe (ons grootje).
We hebben heel wat lol gehad met het bootje , todat de reperatiekosten te hoog werden.
Ze was toen al 85 jaar oud , en het eikenhout wat we nodig hadden voor dat scheepje te repareren was stervens duur.
Dus mijn vader heeft dat bootje toen met pijn in z'n hart moeten verkopen.
Is jammerlijk door die hork die haar overgenomen had in de open haard beland.
Wat ik me van die tijd nog herinner is de teerlucht van het breeuwen en de lucht van de donker bruine zeilen .
Toen mijn ouders hun huis verkochten had mijn vader een paar guldens over , een heeft toen een motorjachtje van 8,5 meter gekocht.
Dit was niet lang (enkele maanden) , nadat hij us beppe weg had gedaan.
Een renault motor 40 pk bracht ons naar de biesbosch en de grevelingen , toen de grevelingen maar net afgesloten was.
Ik ben blij dat ik toen kennis gemaakt heb met de watersport en de passie is nooit weggegaan.
Ik heb zelf pas een boot sinds 7jaar.
Had het graag vèèl eerder gedaan , maar de wederhelft moet ook willen anders heeft het geen zin.

Ik ben in ieder geval benieuwd naar jullie verhalen naar de roots van jullie watersport.
Maar de passie zit bij haar ook , dus we zijn nog lang niet klaar met de watersport.

[vuuren1]

Bericht door vuuren1 » di 15 mei 2012, 20:27

Toen ik 4 jaar was kochten mijn ouders een kale romp (nieuw) van een Merwekruiser (7.65m).
Het hele project heb ik vanaf die tijd gevolgd door er altijd bij te zijn.
Alleen een romp kopen had een reden: De boot moest (zonder ramen oid te klappen) onder 1.8 m bruggen door kunnen én de stahoogte moest 1.95m worden (behalve de voorkajuit).
Zoiets was in 1965 niet te koop (en nu nog niet, behalve mijn eigen ontwerp wat op 1.85m zit).

De motor kwam om bovengenoemde reden noodzakelijkerwijs andersom onder het achterdek met een V-drive. Dat was in die tijd een stunt.
Later mocht ik er zelf mee varen en met 23 jaar kwam er een eigen boot. Een werfgebouwde boot met achterstallig onderhoud en de motor in onderdelen (dus overleden).
In de tussentijd heb ik diverse zeevaartscholen bezocht (zat in de familie) en later werd een van die scholen zelfs mijn werkgever.

Na 16 jaar met die boot kwam ik bij toeval in de jachtbouw terecht en begon zelf ook aan een nieuwe boot.
Dat was een werf waar je goed kon leren hoe het niet moest en ben ik zelf gaan tekenen en gaan bouwen.
Alles, op twee gebieden na (lassen en timmeren) in eigen beheer.

Zo raak je als kleuter besmet en kan het verregaande gevolgen hebben

[Popeye]

Bericht door Popeye » wo 16 mei 2012, 09:13

Hoe het bij mij gegaan is kun je hier lezen. Ik had niks met vakanties in bungalowparken of hotels; de voorkeur van mijn vrouw en zij heeft een hekel aan mijn voorkeur; kamperen. Ze wil graag haar eigen wc met vakantie. Varen had ze wel wat mee (viel achteraf tegen) en zo is het gekomen.
Het bouwen van een boot vond ik erg leuk om te doen en ik vroeg me toen af of ik het varen net zo leuk zou vinden. Dat bleek dus wel het geval maar ik zoek wel bij voorkeur de rust en de natuur op.
Ik herinner mij dat toen ik nog heel jong was, ik ook al ideeën had om een bootje te bouwen. Ik werd toen voornamelijk geïnspireerd door de voorruit van deze auto, in een tijd dat alle andere auto's nog vlakke voorruiten hadden. Het leek mij geweldig om een open motorbootje te bouwen waar zo'n ruit op zat: een klein soort Riva, dat was mijn andere inspiratiebron. Het is toen bij dromen gebleven.

Groet, Jack.

[henkvd]

Bericht door henkvd » wo 16 mei 2012, 20:41

In eerste instantie niet direct watersport achtergrond maar wel met water, in dit geval zeewater. Vanaf ca 6 jaar vele vakantie weken door gebracht als zg "prenter" later in eerste instantie dit toch niet als beroep gekozen en een opleiding gekozen op het electronika gebied, afgerond en toch de switch gemaakt naar visserij, hiervoor de benodigde diploma's behaald en als machinist aan het werk gegaan, waarbij ik een hoofdmotor mocht vertroetelen die heden ten dagen nog steeds draait , motor-uren, 33 jaar in de visserij 24h per dag, 5 dagen per week 48 weken per jaar 33 jaar lang. ( 190.000 h) de laatste 20 jaar als recreatie vaartuig, dat zullen wat minder uren zijn dan in de eerste 33 jaar.
( bouwjaar 1958) 7 cilinders 75 PK per cilinder 525 rpm max. dan praatje over een motor die langer en hoger is dan dit persoontje.
Begin jaren negentig de visserij verlaten en de overstap gemaakt in de elektronika waarbij het eerste bootje snel was aangeschaft, inmiddels zijn we 4 schepen verder waarbij het water altijd nog blijft trekken en beroeps matig dagelijks op allerlei schepen m'n brood verdien.

[quichot]

Bericht door quichot » do 17 mei 2012, 08:15

Ik heb 'prenter' moeten opzoeken om te weten wat dat betekent: een hulpkracht aan boord van een vissersschip die niet op de monsterrol staat. Zo leer je nog 's wat op dit forum.
In ons taalgebruik valt onder watersport zo'n beetje alles wat zich onbetaald ophoudt op, in of rond het water. Daarom zou ik de topic willen toespitsen op liefde voor varen. Om daar gelijk aan toe te voegen dat ik geen idee heb waar die in mijn geval vandaan komt. Ik denk dat die liefde er gewoon vanaf mijn geboorte al wás. Ingebouwd in de genen, hoewel de laatste schipper in onze familie mijn overgrootmoeder was, die, nadat ze weduwe werd, in haar ééntje met de 'Hoop op Welvaart' turven bleef halen, die ze van boord verkocht in de Zouthaven in Grunn.
Geboeid door alles wat dreef, nam ik bootjes mee in bad, liet ik zelfgeknutselde bootjes varen in sloten en vaarten, bouwde ik vlotjes en stak daarmee van wal vóór ik mijn zwemdiploma had, en ga zo maar door. Het was dan ook volkomen logisch dat ik als jochie ging sparen voor een eigen bootje: dit werd op m'n 14e de 12vts-jol 'Old Smuggler'.
Maar mijn hart lag niet zozeer bij middagjes op de plas, maar bij reizen. Ik maakte er een buiskapje bij (ik leerde de handnaaimachine van mijn oma bedienen) en ging op schoolvakanties van de Nieuwe Meer 'helemaal' naar de Westeinder, Brasem en Kaag. Toegegeven, niet het andere eind van de wereld, maar voor zo'n snotjoch toch een heel avontuur, kamperend bij welwillende tuinders die de lol er wel van inzagen.
Ik kreeg later mijn aanstaande schoonouders zo gek om een 16m2 te kopen, waarmee ik ook vele tochten heb gemaakt met mijn vriendin, hoewel die het overstag gaan maar overbodige onzin vond, als ze zich net had geïnstalleerd in het zonnetje. Ook was ik in die tijd de vaste fokkenist op diverse wedstrijdboten tijdens de Kaagweken.
Weer later ging ik op groot. Té groot. Ik kocht in een bevlieging het afgeleefde kustertje 'Kwiek', met het oogmerk om werken, wonen en varen te verenigen. Een iets te ambitieus plan voor een leek. Hoewel ik warme herinneringen bewaar aan met name de 3 cil. 135 pk Brons, met het ritueel van het luchtstarten, was ik toch blij dat ik het scheepje, met zowaar een bescheiden winst, kon verkopen.
Ik kocht daarmee het veel kleinere, en handzamere motorbokschip 'Jonge Willem' terug, 21 x 4 meter, goed te behappen dus, waarmee ik toch veel van mijn dromen heb kunnen verwezelijken: wonen, werken én varen.
En dat doe ik heden ten dage nog steeds, met diezelfde vriendin, met wie ik inmiddels al 35 jaar ben getrouwd, met de kinderen en de kleinkinderen, al ligt het accent steeds minder op werken .

[Klaas]

Bericht door klaas » do 17 mei 2012, 09:05

mijn liefde voor water en alles er omheen begon ergens in mijn jeugd en zit ook enigsinds in de familie welke een vissers familie voor een deel is.
Dat ik kleuterje was van een jaar of 3 had ik, naar mij is verteld, mijn eerste aan raking met water.
was wel niet de meest gunstige, en had gelukkig een buurman die tussen het groene kroos een raar kleurtje harig bolling zag, en daarmee mijn leven redde.
maar het was dan de eerste maar niet de laatste aanraking met het nat.
het bleef trekken, eerst in de vorm van ijs en zo, en later door los drijvende bootjes bij eigenaren terug te varen en daar mijn ouders het ook zagen kreeg ik van hun samen met mijn broertje een aluminum 6kant bootje van een meterje of 4.
na een paar jaar hebben mijn ouders die weer verkocht en had ik een stage plek bij een boer.deze had een boer oude motor schuit van een 10 meter met een 2 cilinder lister welke het niet meer deed.
Daar vond ik weer een uitdaging in en heb deze na een paar dagen stage naast het voeren melken en scheren weer leven in gekregen en heb met deze een paar jaar mogen varen, maarja is nogsteeds geen eigen.
daarna buiten het het ijs was het contact er jaren niet meer met bootjes maar dedromen wel, tot nu een jaar of 7 8 geleden toen ik voor mijn jongste zoon een fietsje zou halen.
daar de vraag kreeg of ik niet een bootje wilde hebben/kopen. ik nee joh als ik een bootje koop is tie van staal, maar dat was tie ook. dus vrouw gehaald kinderen mee en ja daar was de aanschaf dus een feit.
daar varen we nu met zeer veel plezier mee en gaat deze na of nog voor pinkster in de verlenging en komt de 2 meter erbij.
ook kijken we stiekem nu naar een wat groter schip en 1 waar we op willen gaan wonen maar ook mee kunnen varen. liefst zee waardig maar we zien wel wat op ons pad komt.